De carrière van Lisa Eldridge is onnavolgbaar divers. De veelgevraagd make-upartiest runt haar gelijknamige beautymerk, ze is een hit op YouTube én de Britse televisie. Ook is ze auteur van de bestseller ‘Facepaint’.

Lisa Eldridge schatert. “Ja, oh my god!” De vraag is of ze vroeger weleens wilde dat mensen wisten wat ze nou precies voor werk deed. Het beroep visagist was immers dertig jaar geleden nog niet zo bekend. “Lang snapte mijn familie niet waar ik mee bezig was. Tot ik eens leden van het Britse koninklijk huis moest opmaken. ‘Oh’, zei oma. Meer niet. Nee, van enige trots was geen sprake.”

Nu had de nuchtere Eldridge zichzelf als make-upartiest ook nooit erg hoog zitten. Goed, ze volgde haar droom, maar, benadrukt ze: “Ik was er zeker niet van overtuigd dat die droom ooit zou uitkomen. Ik heb nooit connecties gehad in de beauty-industrie, of handige introducties. Ik snap dat mijn familie dacht dat het niks zou worden.”

De onnavolgbare carrière van Lisa Eldridge (1974) staat totaal in het teken van beauty. Te beginnen met haar recente televisie-debuut op BBC2 met ‘Make-up: A Glamorous History’, een serie over de geschiedenis van cosmetica en de rol ervan in onze samenleving (ook interessant voor wie niet van make-up houdt). Verder deelt Eldridge als een van de eerste visagisten haar make-upskills via YouTube. Ze heeft online video’s voor Chanel gecreëerd en is sinds 2015 Global Creative Director van Lancôme. Ze is de vaste visagist van superster Dua Lipa en werkt al jaren voor talloze magazines en campagnes. ‘As we speak’ heeft ze net de make-up gedaan voor de wintercampagne van Versace.

Sinds 2018 runt Eldridge haar eigen make-upmerk simpelweg onder de naam Lisa Eldridge. Ze stelt zelf de formules samen. Het ontwikkelen daarvan neemt jaren in beslag, vandaar dat ze term ‘slow make-up’ bezigt.

 Grappig: als ik de beroemde Eldridge via Instagram benader voor een interview, beheert ze tijdelijk haar eigen account met 1, 4 miljoen volgers. Tussen de bedrijven door verzamelt ze vintage make-up. Items uit haar imposante collectie zien we terug in de BBC-serie en haar boek ‘Facepaint’.  

Opdat ik vooral niet denkt dat alle successen zomaar uit de lucht zijn komen vallen, benadrukt ze: ‘I learned it the hard way’. Een voorbeeld? Met het idee van haar bejubelde televisieserie leurt ze negen jaar. “Ik werd uitgelachen toen ik iemand bij de BBC, een man, vijftiger, vertelde dat ik een documentaire wilde maken over cosmetica. Hij: ‘Een documentaire over make-up? Niemand gaat daar naar kijken, écht niemand!’” Eldridge wist zeker van wel. In 2019 treft ze de juiste persoon die begrijpt dat de kijker via cosmetica veel kan opsteken over onze samenleving, over het leven, en niet alleen de levens van vrouwen. 

Het concept van ‘Make-up: A Glamorous History’ komt voort uit Eldridge’s boek uit 2015, ‘Facepaint: The Story of Makeup’. Een geweldig historisch naslagwerk over cosmetica, beautyfeiten en persoonlijke bespiegelingen. In de tv-serie ‘Make-up: A Glamorous History’ staat de geschiedenis van make-up in Groot-Brittannië centraal. Elke aflevering maakt Eldridge een model zo natuurgetrouw mogelijk op met producten die ze laat maken volgens oude cosmetica-recepten uit onder andere het victoriaanse tijdperk en de jaren twintig. Alles geplaatst in de moraal van de tijd en gelardeerd met historische feiten.

SIXTIES MAKE-UP

Zelf ontdekt Lisa Eldridge, geboren in Nieuw Zeeland, sinds de jaren tachtig woonachtig in Londen, de kracht van make-up al heel jong. Ze is een jaar of zes als ze bij haar oma in Liverpool een verzameling sixties make-up van haar moeder ontdekt. Ze maakt zichzelf er niet mee op maar tekent er gezichten mee. “De texturen van make-up, van glimmend tot mat, vond ik fascinerend. Eigenlijk maakte ik toen al face charts, al bestonden die toen nog niet.”

“This is it!”, beseft Eldridge als ze op haar dertiende verjaardag een boek krijgt over theatermake-up, toen al een oud boek. “Wacht,” zegt ze, “ik pak het even, het staat naast mijn bed.” (Eldridge zoomt vanuit haar slaapkamer.) Het boek heet ‘Stage Makeup’ van Herman Buchman en gaat over de kunst van het contouren, highlighten en het maken van gezichtsuitdrukkingen met make-up. Ik vond het te gek om te zien hoe je een gezicht oud kon maken. Of boos, dun, dik. Dat het mogelijk is om met slechts vijf kleuren schminkpotloden een gezicht te transformeren tot verschillende karakters!”

Lisa Eldridge’s eerste klus is een grime-opdracht voor het jaarlijkse schooltoneelstuk. Vakkundig verandert ze een klasgenoot in een oude man, met ingevallen wangen en rimpels. Vriendinnen en haar moeder zijn later haar eerste ‘modellen’. Nadat ze in Londen een make-upcursus afrondt, werkt ze gratis mee aan zogenaamde test shoots. Ze oogst lof, wat zorgt voor zelfvertrouwen. Als een spons zuigt Eldridge alle kennis op die ze tegenkomt. Ze leert dat make-up op camera méteen moet werken. Doorgrondt belichting, let op de opbouw van een set en de stijl van een fotograaf. Ze let zelfs op welk type film een fotograaf gebruikt, want “zoiets heeft ook invloed op make-up”, zegt ze. 

Eldridge herinnert zich een klus met één close gefotografeerd oog dat een hele pagina moest vullen, elke wimper moest perfect zijn. Foutjes weg photoshoppen kon nog niet. “Ik heb het vak me eigen gemaakt, weet precies wat erbij komt kijken om een goede foto te maken.” 

Loopt Lisa Eldridge een set op, dan ziet ze meteen aan het type apparatuur en licht wat het effect op een huid zal zijn. De vele sterren die ze opmaakt voor bijvoorbeeld televisie-interviews, profiteren hiervan. “Ze vragen, vaak fluisterend, of ik even het licht kan checken. Flatteert het volgens mij niet, dan moet ik tegen de fotograaf zeggen dat het aangepast moet worden.”

Of er ook sprake is van een typische Lisa Eldridge look? Zuchtend. “Ehm… ik doe zoveel verschillende dingen…. Ik stond al wel snel bekend om hoe mooi ik huid er kan laten uitzien. Mijn looks voor sterren ogen altijd fris. Ik hou van kleur en huid. Maar wat nou mijn signatuurlook is? De dingen die ik doe zijn te verschillend, maar er is vast iets dat het allemaal samenbrengt.”

Lisa Eldridge heeft niet alleen een passie voor make-up maar ook voor formules en ingrediënten. Zoals een kok blij wordt van een geslaagd gerecht, zo wordt Eldridge helemaal gelukkig van cosmeticabeurzen (“Cosmoprof in Hongkong is de beste”) met machines en grondstoffen. “Als een soort chef kun je daar zelf dingen laten maken, fascinerend!”

Bestaat een kleur of textuur nog niet, dan probeert Eldridge die te zelf maken. Ze deed dat al als beginnend visagist. “Lang geleden bedacht ik dat ik een glimmende oogschaduwtint wilde die van kleur verandert door de lichtinval, zoals het schild van een kever. Tegenwoordig heet dat duo chrome en de kleuren worden gemaakt via een Japanse technologie, niet geïnspireerd op kevers,” lacht Eldridge, “maar op kleuren uit de autoverf-industrie.”

PANIEKZAAIERIJ

De meest opwindende ontwikkeling in de beauty-industrie van de afgelopen vijftien, twintig jaar vindt Eldridge de wetenschappelijke vorderingen in de cosmetica -industrie. “Fenomenaal hoe snel de ontwikkelingen gaan! Ik vraag me geregeld af wat ze straks weer zullen uitvinden. Want veranderingen zijn belangrijk, ze definiëren wat make-up is in de toekomst. Een voorbeeld: de afgelopen vijftien jaar gingen over de komst van siliconen in make-up.” Ze onderwijst: “Siliconen komen uit de medische industrie, als coating voor operatiegereedschap, het is de meeste inerte substantie die er is, het reageert met niets anders. Maar de laatste jaren zijn siliconen in beauty een heikel punt. Ze zitten bijvoorbeeld in populaire long lasting make-up. Als het goed is zijn dat volatiele siliconen die verdampen. Maar er bestaan veel soorten, sommige worden nu verboden, zoals D4 en misschien D5. Maar dat wil niet zeggen dat alle siliconen slecht zijn.” Eldridge ergert zich aan de paniekzaaierij met betrekking tot ingrediënten. “Vooral online stikt het van nep-informatie”, zegt ze. “Doe zelf goede research, dat is belangrijk.”

Wat lastig blijft is het vinden van goede vegan formules. De rode kleur karmijn, een pigment afkomstig van een insect, is lastig vervangbaar. Net als bijenwas dat in lipstick zit, daar is ook moeilijk iets anders met de juiste eigenschappen voor te vinden, al zie ik verbetering.”

Welk gat wilde je in 2018 vullen me je eigen cosmeticamerk, in een zeer competitieve markt?

“Mijn droom, alweer lang geleden, was het ontwikkelen van een velvet lipstick. Het is beslist niet zo dat ik ‘een gat’ wilde vullen. Ik werk ook niet met een marketingafdeling die dingen bedenkt, maar met een klein team. Zoals je al merkte, ik doe nu zelf even tijdelijk de sociale media.

“Toen ik jaren geleden probeerde om een velvet lipstick te maken, deed ik eindeloos pogingen maar het mislukte telkens. Dus ik stopte. Tot iemand me aanspoorde en zei: ‘Je móet het maken!’ Uiteindelijk lanceerde ik drie jaar geleden mijn Velvet Lipsticks, zonder enig idee te hebben wat er zou gebeuren. Mensen vonden ze geweldig. Weet je, ik heb voor zoveel grote bedrijven gewerkt als Chanel, Shiseido en veel achter de schermen. Vaak snel en onder druk. Voor mijn eigen merk werk ik helemaal in een eigen tempo, langzaam, en merk dat ik in staat ben om te creëren. Ik maak overigens pas een product als de formule bevalt.”

Lisa Eldridge stelt zelf al haar formules samen, een klus waar normaal een laboratorium voor wordt ingeschakeld. Nog vaker koopt een merk kant-en-klare formules en kleuren in op een beurs. Voordeel hiervan is dat producten relatief snel in de winkels kunnen liggen. Eldridge zoekt zelf ingrediënten, stelt hier een recept mee samen dat een producent speciaal voor haar maakt. Is het getest en is er een ‘go’, dan wacht ze eerst nog een maand of drie af hoe het verpakkingsmateriaal reageert op de inhoud. Bij problemen begint ze opnieuw. Zo niet, dan kan de productie geïndustrialiseerd (opgeschaald) worden. Momenteel wacht Eldridge op een product waarvan ze het recept jaren geleden aan een laboratorium gaf. “Het is bijna klaar. Crazy hoe lang dat duurt!”

Je bent geduldig!

Traag: “Nah, dat zal wel. Ik hou van slow, ik werk zo totaal anders dan merken die volgens een strak schema lanceren. En altijd maar meer, meer en meer! Dat is niet meer relevant in deze tijd.”

Ben je ook slow als make-upartiest?

“Dan ben ik supersnel, heb altijd haast. Belangrijk is een goede assistent –  van wie ik wil dat ze nooit weggaan als we een klik hebben. Anders: liever geen assistent. Dan moet je iemand telkens weer dingen bijbrengen, vermoeiend.”

Opmerkelijk is dat je je eigen merk runt en ook al jaren voor Lancôme werkt.

“Toen ik in mijn eigen lippenstift wilde lanceren, vertelde ik dat eerst aan Lancôme. Ik voegde er aan toe: ‘Als ik weg moet, dan nemen we afscheid.’ De directeur van  Lancôme wilde dat ik bleef! Een jaar later, toen ik nieuwe items lanceerde, kreeg ik weer hetzelfde antwoord. Dit jaar kondigde ik een blush en highlighter aan. En raad eens, ze willen me niet kwijt. Ik blijf altijd transparant in wat ik doe. Wat scheelt, er is geen overlap met Lisa Eldridge make-up en Lancôme heeft een andere uitstraling en andere geschiedenis dan mijn merk.”

Je verkoopt je eigen merk wereldwijd online. Zou je op termijn ook willen verkopen in een fysieke winkel in Nederland?

“Dat zou te gek zijn. Ik weet dat ik veel Nederlandse klanten heb. Wist je dat mijn bedrijf in Nederland zit, alles wordt daar vandaan verzonden.”

Het gesprek komt op de in 2020 overleden Nederlandse make-upartiest Ellis Faas. Als collega’s stuurden ze elkaar soms berichtjes. “Ellis was geweldig en haar make-up fantastisch. Voor mijn allereerste YouTube-serie in 2010 heb ik haar make-up besproken. Haar collectie zit ook in mijn vintage verzameling vanwege het innovatieve concept. Benieuwd hoe hier over honderd jaar naar wordt gekeken.”

Als fanatiek verzamelaar van vintage cosmetica heb je al ontelbare producten gezien. Ben je snel onder de indruk van nieuwe lanceringen?

“Gosh, als ik kijk naar mijn vintage make-upcollectie ben ik eigenlijk nooit onder de indruk van hedendaagse verpakkingen. Ik herinner me dat iemand veronderstelde dat als ik mijn eigen Lisa Eldridge-lijn zou lanceren, dat de verpakking dan zeker ‘vintage inspired’ zou zijn. Nou écht niet! Tenzij het net zo goed zou zijn.”

Waar let je als verzamelaar op bij de aankoop van vintage cosmetica?

“Ik ben als verzamelaar kritisch, als iets gebaseerd is op bijvoorbeeld victoriaans design, dan hoef ik het niet als het een slap aftreksel is. Ik verzamel alleen iconische stukken die een tijdperk definiëren qua uitstraling en kwaliteit. Het mag er dan best verschrikkelijk uitzien.

“Ik ben nogal pietluttig als het aankomt op verzamelen. Het ergste wat iemand mij kan aandoen is vintage geïnspireerde dingen sturen. Vreselijk! Trouwens, een wel geslaagd voorbeeld van verpakking geïnspireerd op de victoriaanse tijd is van Anna Sui. Haar lijn, volgens mij is het niet meer te koop,  uitgevoerd in zwart, is verzamelwaardig omdat het populair was in de jaren negentig in Japan onder Gothic-meisjes.

“En blik op mijn collectie leert dat ik een voorkeur heb voor kwalitatief mooi gemaakt design. Over een eeuw ziet het er nog altijd perfect uit. Wat ik verzamel aan moderne cosmetica moet ‘collectable’ zijn. Zoals nu de komst van duurzame verpakkingen, erg interessant!”

Je kennis over de geschiedenis van cosmetica is fenomenaal, steek je nog weleens wat nieuws op?

“Jazeker, aldoor. Ik ben sowieso altijd nieuwsgierig naar het nieuwe. Bevraag constant dingen over de geschiedenis, over make-upconcepten en verpakkingen.  Zo was ik tijdens het maken van de BBC-documentaire in shock toen ik hoorde dat er in Groot-Brittannië in de victoriaanse tijd een wet bestond die bepaalde dat elke man of politieagent een vrouw op straat mocht aanhouden op verdenking van prostitutie als zij make-up droeg of een bepaald kapsel had. Ze moest dan mee naar het politiebureau en werd genitaal onderzocht. Als een vrouw dit onderzoek weigerde, gooiden ze haar in de cel. Stel je voor, de angst die leefde bij vrouwen omdat ze er niet te mooi mochten uitzien als ze de deur uitgingen. Droeg een vrouw te veel blush, dan kon ze gevangen worden genomen. Dit voorbeeld laat zien hoe enorm overdreven mannen reageerden op vrouwen met make-up, hetgeen grotendeels te maken had met de hysterie rond seksueel overdraagbare ziektes.

Ik was verbijsterd toen ik van een historicus het verhaal hoorde over het oppakken van opgemaakte vrouwen. Op dat moment begreep ik pas écht de context van victoriaanse make-up. Ik wist al dat het modieus was om er als vrouw toen uit te zien alsof je geen make-up droeg en dat dit voortkwam uit religieuze en morele overwegingen, maar dat er een wet bestond…”

Wat ik bizar vond in je documentaire is dat er begin vorige eeuw make-up was met claims over de gunstige werking van radioactiviteit.

“Dat het bestond wist ik, maar niet dat iemand zulke make-up verzamelde. Na de uitzending waarin ik hier over vertelde ontving ik zo’n lipstick. Een dergelijk product, dát is de beauty-industrie ten voeten uit! Beauty heeft altijd al een fascinatie gehad met wetenschap en het verkopen van wetenschap, marketing en de gekste claims! Tien jaar geleden schreef ik een blogpost over hoe Helena Rubenstein vrouwen bang maakte zodat ze haar producten kochten. In zulke praatjes trapt tegenwoordig toch niemand meer? Zou je zeggen. Maar ik heb intelligente lezers, ze reageerden en zeiden ‘nou ik wil graag betalen voor claims’. Wow! Dat is ongelofelijk. Het zit in onze aard – het is de menselijke natuur. Ja, we geloven in sprookjes als het draait om beauty.”

Wat hoop je dat de kijker opsteekt van ‘Make-up: A Glamorous History’?

“Wat ik vaak merk is dat als mensen praten over cosmetica, ze het nooit helemaal serieus nemen op historisch gebied. Dat is me al herhaaldelijk opgevallen als adviseur en ook als cosmetica-specialist die musea helpt bij het cureren van retrospectieven van modeontwerpers of kunstenaars waarbij make-up een rol speelt. Bijvoorbeeld bij de tentoonstelling over Frida Kahlo in het Victoria & Albert Museum en een expositie over de oude Egyptenaren. Waar ik dan wel bij betrokken wordt, maar waar make-up nooit als onderwerp echt een verhaal krijgt, maar hoogstens een voetnoot. Ik vraag me dan altijd af: ‘Waarom in vredesnaam niet meer aandacht?’ Er zit echt wel degelijk een verhaal in. In make-up ligt een hele vrouwengeschiedenis besloten, toch wordt het niet serieus genomen.”

Komen er nieuwe afleveringen van je cosmetica documentaires?

“Toevallig. Ik heb zo een afspraak met de BBC. Lachend: “Ze zullen me vast vertellen dat er nieuwe series komen. Ik heb er zin in.” Info: www.lisaeldridge.com

Interview door Georgette Koning

Lisa Eldridge, Seamless Skin € 31 Lisa Eldridge Gloss Embrace Lipgloss €21 Lisa Eldridge Luxuriously Lucent Lip Colour €30,35 Lisa Eldridge Enlivening Blush €28 Boek: Facepaint door Lisa Eldridge €38 Niche-Beauty €38