Emma van Engelen studeerde in 2024 af aan AMFI met haar afstudeercollectie Breaking the Mold. Ze leerde als jong model de harde realiteit van de mode-industrie kennen, op dat valk wil ze met haar modemerk Bhumi, voor verandering gaan zorgen. Hoe? Dat en meer lees je hier.

Je afstudeercollectie heet Breaking the Mold, één blik op je werk en we kunnen zien waarom. Wat was jouw inspiratiebron voor deze collectie? Met deze collectie probeerde ik stereotypen te doorbreken. Mijn inspiratiebron komt voort uit een historisch tijdperk – de renaissance vanaf de 14e tot de 17e eeuw - waarin vollere vrouwen het ideaalbeeld vertegenwoordigden. Dat werd gezien als welvarend, gezond en aantrekkelijk. Dat is een groot contrast met de tijd waarin we nu leven met slank zijn als schoonheidsideaal.

Deze collectie is sterk gemotiveerd door mijn eigen ontwikkeling van de afgelopen 10 jaar. Ik begon als 15 jarig meisje met modellenwerk en paste uiteindelijk niet meer in de smalle maten. Ik was voortdurend bezig met afvallen in de hoop dun genoeg te zijn voor mijn agentschappen. Toen ik een beetje aankwam werd ik afgewezen door mijn agent. Deze harde realiteit van de mode industrie heeft een grote impact op mij gehad; de pijn om mijn carrière te verliezen vanwege de vorm van mijn lichaam, de frustratie van een verloren droom en het lange pad om meer van mijn lichaam te houden. Ik snakte ernaar om meer diversiteit te zien in de mode. Daarom besloot ik om zelf de verandering te zijn in plaats van erop te wachten.

Ik ontwerp couture- geïnspireerde jurken, voor allerlei lichamen, met als doel de mode industrie te verbeteren. Daarbij is het mijn focuspunt om opvallende jurken te maken zodat de drager het middelpunt wordt. Mijn collectie staat dus symbool voor het doorbreken van het ideaalbeeld, en het aanwakkeren van diversiteit in de couture industrie.

Lees door onder de foto

Jouw werk is als een kleurrijk sprookje. Waar komt je inspiratie vandaan hiervoor? Het is inderdaad een soort sprookje, ontstaan uit frustratie en afwijzing. Een sprookje met als moraal dat we alle lichamen horen te accepteren en vieren. We zijn halverwege het verhaal, op weg naar een happy ending.

Ik denk dat mijn velen bezoeken aan India een grote rol hebben gespeeld in mijn liefde voor kleur, ik gebruik vrolijke kleuren om plussize positief uit te lichten. Ook speelt de natuur een grote rol in mijn stijl. De natuur groeit in alle vormen en maten zonder dat je er gerichte invloed op hebt, dat geldt ook voor het menselijke lichaam.

De 3D geprinte schoenen in je collectie zijn echte eyecatchers, wat is het maakproces van deze schoenen en hoe ben je hierop gekomen? Sinds ik bij de Botter X Reebok runway show backstage heb gewerkt, weet ik dat ik schoenen 3D wilde printen. Dat gaan doen voor mijn afstudeercollectie was het uitgelezen moment. Ik ontmoette expert Lisa Vander Plaetse en samen hebben we mijn ideeën gedigitaliseerd tot een bruikbaar ontwerp. Nu print ik 3D-ringen en ben ik bezig met het realiseren van een handtas, ik heb de smaak te pakken!

Lees door onder de foto

Zijn de schoenen ontworpen met comfort in gedachten? Ik ben benieuwd naar de draagbaarheid en het comfortniveau? Ik zie mijn werk vooral als een vorm van kunst, waarbij comfort niet de belangrijkste overweging is, zeker bij de schoenen. De schoenen zijn prototypes en waren mijn kennismaking met de wereld van 3D-printen. In de toekomst zou ik de schoenen graag verder willen ontwikkelen, bijvoorbeeld in samenwerking met een schoenenmerk.

Je werk doet me denken aan de stijl van Melanie Martinez, wie zou je graag in Bhumi willen zien? Rihanna! Ik vind haar echt een baas en stijlicoon.

Over de catwalk gesproken je designs waren onlangs te zien op de London Fashion Week, wat knap! Hoe ben je daar gekomen? Mijn eerste contact met Fashion Week was via een stage voor Richard Quinn in Londen. Uiteindelijk ben ik er gekomen via mijn netwerk, in combinatie met het geloof in mijzelf en het verhaal achter mijn merk. Fashion Week is de plek om mijn verhaal te delen en te genieten van andermans werk. Ik woon op dit moment in Amsterdam, maar ben sinds mijn stage nog veel in Londen het voelt echt als een tweede thuis. Londen is naar mijn mening de meeste diverse modestad als het gaat om body positivity.
Wat kunnen we in de toekomst verwachten van Bhumi? Verkoop in winkels of exclusief houden? Ik wil Bhumi in kleine collecties verkopen en doorgaan met het maken van custom couture. Voor nu is het mijn doel om een collectie van geprinte accessoires te ontwerpen en uit te brengen, maar mijn focus ligt bij mijn droom om van Bhumi een modehuis te maken.