HEEFT ARMANI GELIJK?

Tegenwoordig wordt via de socials van alles gedeeld. Allang niet meer alleen foto’s, maar ook korte quotes en weergaven van lange gesprekken. WWD deelde via Instagram enkele boute uitspraken van Giorgio Armani over ‘crazy fashion’.

Afgelopen zondag kreeg de pers na zijn show voor najaar 2024 een belerend lesje van Armani (89) die – niet voor het eerst overigens – zijn aversie uitte tegen de ‘spektakelmode’ waar de media volgens hem te veel aandacht aan besteden. ‘I detest the world that is laid out this way.’ Duidelijk.

Zijn hoop, vervolgde hij, is dat dezelfde pers eens duidelijk zou moeten benadrukken met hoeveel moeite en zorg collecties tot stand komen. In plaats van al die extravagante gekkigheid klakkeloos te accepteren. Hier heeft Armani een punt – ik kom erop terug.  

Persoonlijk vind ik al die beroemdheden en influenza’s die de fronts rows bevolken veel irritanter, ook bij Armani. Al worden die waarschijnlijk ook deels ingevlogen door Armani’s parfumtak (van L’Oréal).

Maar die dolle mode, volgens Mr. Armani ‘spektakelmode’, is wel degelijk interessant, want een afspiegeling van de bizarre tijd waarin we leven. Bovenal draait mode ook om speelsheid, expressie en het experiment. Hoe saai zou het zijn als alle modehuizen weinig opwindende klassieke collecties á la Armani zouden showen?

Rick Owens! Iris van Herpen! John Galliano voor Maison Margiela! Comme des Garçons! Loewe ! Schiaparelli ! Juist de enorme diversiteit maakt mode opwindend en begeerlijk.

Terugkomend op Armani’s punt om in de pers aandacht te besteden aan het realiseren van een collectie: those days are over. Uit ervaring weet ik dat aan dergelijke verhalen – helááás – nul behoefte is vanuit hoofdredacties van bladen en kranten. Want: niet sexy, valt geen click bait van te maken, slecht voor het algoritme enzovoort. Yeah, times have changed.