Vernietigend! Dat is in een woord een samenvatting van de uitgesproken reacties op de sociale media na het posten van Valentino’s lookbook voor pre-summer 2025, de retro debuutcollectie van Alessandro Michele.

Kritiek: het debuut zou een kopie zijn van de collecties van Gucci, Michele’s vorige werkgever. Veel gehoorde suggestie richting de kersverse creative director: begin zelf - op eigen kosten - een label. Tja.

Was het werkelijk zo slecht?

Voor zijn minimalistische Gucci, sorry Valentino debuut had Michele zich in elk geval goed verdiept in Valentino’s heritage, met onder andere The White Collection uit 1968, waarmee Valentino Garavani eind jaren zeventig doorbrak.

PRINSESSEN & CELEBS Als je zelf ook even goed je modehuiswerk doet herken je in deze zomercollectie een flink aantal mooie en ja minimalistische (!) 1-1-op looks uit de jaren zeventig toen Valentino talrijke prinsessen, celebs en actrices kleedde in duur brokaat, zijde, veren en parels, en memorabele feesten gaf.

Onze feedback op alle kritiek: wat klopt is dat Alessandro Michele geen ontwerper is als bijvoorbeeld Maison Alaia’s Pieter Mulier die er zowel in slaagde om de bekende Alaia-codes in stand te houden én het merk wist te vernieuwen.

OUBOLLIG Alessandro Michele leunt vooral op zijn fabelachtige styling skills, dat bewees hij tijdens zijn Gucci-tijd. Nu is de Italiaan natuurlijk ingehuurd om Valentino te herpositioneren en verjongen. En ja, dat was hoognodig. Want om voorganger Pierpaolo Piccioli nu een veer in zijn derrière te steken is overdreven, want op een enkele Valentino collectie na, was het onder zijn leiding oubolligheid troef, met vooral veel rood, erg veel rood en roze. Daar zijn we klaar mee.

COUTURE Positief voor Michele is dat Valentino als bedrijf beschikt over een geweldig couture-atelier, dus vakmanschap. Of zoals Michele zelf uitdrukt: ‘It’s a continous orgasm.’

De weerslag van dat hoge level zal zeker terugkomen in schreeuwend hoge prijzen. Ach, rijken genoeg op de wereld, maar zijn die tegenwoordig niet liever aanhangers van de quiet luxury beweging in plaats van fans van kitsch & camp? En wie klaar is met het flashen van logo’s van luxe labels koopt ook geen Valentino want Michele strooide ook hier kwistig mee.

VERJONGING Al met al is Michele’s debuut zo beroerd niet. Persoonlijk heb ik moeite met het recyclen van dezelfde design. Er is toch talent genoeg? Pas dan verjong je als merk pas echt.