Glanzende walvissen, opgeblazen kleding, surreële fluïde wezens met haar, véél haar. Dit is @floamworld, de speeltuin met onderliggende boodschappen van Leilanni Todd. De grondstof waarvan dat alles is gemaakt is Floam, een fictieve mix van technologisch afval en zwerfplastic uit de oceaan.

Leilanni Todd is creative director, met twee decennia ervaring in reclame en mode. Ze zit boven op AI, 3D media en andere nieuwe technologieën. Voor het conceptuele platform @floamworld combineert ze digitale video en stilstaande beelden met maatschappelijke onderwerpen. Todds klanten zijn mode- en beautymerken, techbedrijven, media en celebs. Van Apple, Google, YouTube, Squarespace, M.A.C Cosmetics, tot The New York Times, Victoria Beckham en Winona Ryder.

Hoe persoonlijk is Floam World? Of beschouw je dit meer als een ‘project’ om je vaardigheden te laten zien? ‘Eigenlijk beide. Het project dient deels als commentaar op bijvoorbeeld klimaatverandering, consumentisme en de complexiteit van schoonheid te midden van verval, technologie en de ervaringen van vrouwen met de male gaze. Aan de andere kant ligt mijn focus op het experimenteren met nieuwe digitale technieken en het verkennen van visuele concepten.’

Waar verwijst de term Floam naar? ‘Het is een zelfbedacht woord. Later realiseerde ik me dat de naam overeenkomt met speelgoedslijm. In mijn context is Floam verwant aan generatieve AI: het is kneedbaar, onwerkelijk en belichaamt een gevoel van speelsheid en plezier – wat het toevallig gemeen heeft met het speelgoed.

‘Verder ben ik ben gefascineerd door thema’s als drijfvermogen en andere eigenschappen van water. Er zit een subtiele boodschap in over klimaatverandering: als we niet voorzichtig zijn, moeten we in de toekomst misschien allemaal ‘met de vissen zwemmen’. Floam wordt in mijn creaties consequent gekenmerkt door zijn opblaasbare, plasticachtige textuur, die een speelse dimensie toevoegt aan de serieuze onderliggende boodschap.

‘Toen ik @floamworld lanceerde in het voorjaar van 2023, speelde het zich af in een futuristische, alternatieve realiteit. De eerste posts concentreerden zich rond vrouwen, afgebeeld als zussen, en  Floam-wezens als hun verzorgers. Mijn oorspronkelijke idee was om een ​​heel universum rond dit verhaal te creëren. Ik besefte echter al snel dat ik meer wilde onderzoeken en uitdrukken, aan de hand van verschillende ideeën. Bepaalde thema’s uit dat vroege concept keren echter regelmatig terug. Zoals de opblaasbare voorwerpen, drijvende elementen, vissen en andere wezens. Mijn ervaringen uit het verleden met het runnen van een badkledinglijn beïnvloeden me nog steeds: ik merk dat ik word aangetrokken tot water en de wezens die daar leven.’

Wanneer is iets ‘Floam’ en wanneer niet? ‘De Floam-stijl is grafisch, speels en surrealistisch. Mijn ambitie is dat elk beeld een visueel genot is, vanwege de texturen, landschappen, composities of vormgeving. Maar het kan ook op een dieper niveau resoneren en emoties oproepen waardoor de kijker bijvoorbeeld vreselijk moet lachen.’

Haar – als op het hoofd – is ‘big’ in je verhalen. Waar komt die obsessie met haar vandaan? ‘Haar fascineert mij vanwege de krachtige symboliek en de boodschap die het overbrengt. Ik ben vooral geïntrigeerd door de rol ervan in de gendercategorisering, zoals het algemene stereotype dat kort haar voor jongens en lang haar voor meisjes is. Op speelse wijze onderzoek ik de mate van vrouwelijkheid die kan worden bereikt met volumineus haar en alle boodschappen die dat met zich meebrengt.’

Stel, je doet een casting voor een real life Floamproductie. Wat zou de briefing zijn voor het modellenbureau? ‘Ik zou vragen: zoek een diverse cast met talenten met interessante gelaatstrekken. Ik hou van gezichten die niet voldoen aan de typische schoonheidsstandaard.’

Een tijdje terug postte je een Miu Miu-campagne. Eronder plaatste je: ‘a dream fashion collaboration’. Hoe serieus meen je dat? ‘Oooh, ik zou graag met Miu Miu willen werken. Ik heb nooit contact met ze opgenomen, maar Miuccia als je dit leest: bel me!

‘Het concept achter deze droomopdracht is het verkennen van onze diepe verbinding met technologie. Door in de campagne extra grote, verouderde technologie te gebruiken als accessoires en kledingonderdelen, wilde ik de invloed van techniek op onze levens benadrukken.’

Je hebt waarschijnlijk ook de inflate-trend opgemerkt, met bijvoorbeeld een stel opgeblazen laarzen van Rick Owens. Waarom is dit interessant in deze tijd? ‘Ja, ik zag ze ook: de Floam-laarzen van Rick Owens! Haha. Ik denk dat deze trend zich zeker verder zal ontwikkelen. Het is een reactie op de politieke en ecologische problemen waarmee de wereld de afgelopen jaren te maken heeft. De trend weerspiegelt ook de absurditeit en het surrealisme van de huidige realiteit. Er is een groeiend verlangen naar escapisme en mensen lijken het absurde te omarmen als een manier om met de werkelijkheid om te gaan.’

Laten we het over AI hebben. Waarom is dat het perfecte medium voor jou? ‘Als creative director met een achtergrond in art direction, bestaat een aanzienlijk deel van mijn werk uit het onderzoeken en het ‘bouwen’ van image boards, voordat ik een concept uitvoer. Ik heb in mijn carrière meer dan honderdduizenden afbeeldingen gezien. AI maakt dat proces zoveel makkelijker, leuker, persoonlijker en sneller. Ik ben geobsedeerd door beeld.’

Begrijp jij het verzet van creatieven tegen AI-technologie? ‘Ja. Het is een typische reactie op elke innovatie. Er is altijd een oude garde die zich verzet tegen verandering, of mensen die het nog niet geprobeerd hebben en beïnvloed zijn door de media. Dit doet denken aan de introductie van de digitale camera, waardoor traditionele fotografen aanvankelijk van streek raakten.

‘Momenteel staat de AI-technologie nog in de kinderschoenen en evolueert dagelijks. Volgens mij is het noch fotografie, noch film; het is een geheel nieuw artistiek middel en een frisse manier om creativiteit te uiten. Net zoals iedereen een foto kan maken, zijn het toch de vertellers van meeslepende verhalen die echt opvallen.’

Merk je dat fotografen zijn overgestapt op het creëren met behulp van generatieve AI? ‘Talloze fotografen integreren nu AI in hun workflows, spannend hoor. Het toont aan dat generatieve AI geen vervanging is, maar een creatief hulpmiddel dat andere media kan verbeteren.’

Onlangs las ik een artikel over een bureau (The Clueless), dat een levensechte virtuele influencer had gecreëerd: Aitana Lopez. Is het voor jou uitdagend om een AI-influencer te creëren? ‘Dan zou erg grappig kunnen zijn, maar het voelt gimmickachtig aan en biedt weinig meer dan een nieuwigheidsfactor. Bovendien denk ik dat een teveel aan fakeness leidt tot publieke scepsis. Ik begrijp dat merken deze methode geweldig vinden vanwege de mogelijke kostenbesparingen, maar volgens mij verlangen mensen nog altijd naar een menselijk element in deze ervaringen. Ik kan het echter mis hebben!’

In een vorig leven was je modeontwerper. Helpt dit bij wat je nu doet? ‘Mijn mode-achtergrond is ongelooflijk nuttig. Vooral bij het maken van afbeeldingen met behulp van AI met tekstprompts helpt mijn stoffenkennis. Vragen naar een ontwerp van ‘taft zijde’ of ‘charmeuse zijde’ kan een aanzienlijk andere afbeelding opleveren. Hoe beschrijvender een prompt is, hoe beter de resultaten.

‘Ook mijn ervaring in art direction heeft veel voordelen. Het begrijpen van de belangrijkste kunst- en ontwerpprincipes, zoals het maken van een interessante compositie, het manipuleren van schaal en proporties en het selecteren van het juiste kleurenpalet, is essentieel.

‘Ik mis het runnen van een eigen modebedrijf niet, vanwege de uitdagingen om het hoofd boven water te houden, de problemen met producenten, klantvoorkeuren en seizoensinvloeden, om nog maar te zwijgen van de noodzaak van een financiële buffer. Maar ik hou nog altijd van mode. Ik geniet ervan om mijn eigen door AI gegenereerde afbeeldingen te maken. Als Miuccia Prada mij zou benaderen, zou ik de kans grijpen om voor haar te ontwerpen.’