R.I.P MICHAELA DEPRINCE (29)
Zeven jaar geleden interviewde ik op verzoek van de Bijenkorf krachtige, bekende en minder bekende vrouwen die ongeacht afkomst, lichaam of naam het wisten te maken. Een van die vrouwen was Micheala DePrince die op dat moment furore maakte als ballerina bij het Nationale Ballet in Amsterdam.
Vandaag hoorde ik dat ze was overleden, slechts 29 jaar jong. Ik moest meteen terug denken aan het indrukwekkende en onvergetelijk gesprek met de frêle ballerina die als kind hoorde dat ze een duivelskind was. Een ode aan Michaela DePrince, die in het gesprek benadrukte dat je als vrouw de kracht hebt om je stem te laten horen.
‘In ben geboren in Sierra Leone en daar heb ik een burgeroorlog meegemaakt. Ik zag hoe mijn vader werd vermoord en dat mijn moeder stierf van de honger. Toch was ik in staat om hoop te houden. Ik heb altijd vastgehouden aan mijn droom, en had een hoofddoel.
Ik ben als vrouw veel obstakels tegen gekomen, maar de beste willen zijn hoort daar niet bij. Ballet is geen competitie, zoals veel mensen denken. Om te slagen is het belangrijk om de beste versie van mijzelf te tonen. Lukt het mij niet om vandaag goed te presteren, dan zal het morgen beter gaan. Ik heb altijd primaballerina willen worden, maar nog beter is het zijn van een artiest die mensen ontroert en laat ontsnappen uit de werkelijkheid. Het is voor mij cruciaal om mensen te emotioneren. Ik moet mezelf ook raken, daar investeer ik in.
Ik weet dat ik als vrouw hoop kan geven. Dat ik kracht heb om de negatieve manier waarop vrouwen over zichzelf denken te veranderen. Dat dit zo is vind ik ongelofelijk. Het is een eer om die kracht te bezitten. Als ik niet lekker in mijn vel zit geeft dat me energie om door te gaan.
Ik voel me op mijn sterkst als ik brieven of telefoontjes ontvang van mensen die laten weten dat ik ze heb geïnspireerd om doelen te halen. Ze hebben hun dromen gerealiseerd omdat ze weten wat ik heb door gemaakt.
Toen ik een jaar of zestien, zeventien was realiseerde ik me pas dat ik uniek was. Ik was hiermee vrij laat. Sinds baby is mij verteld dat ik een ‘devil’s child’ was. Door de witte vlekken op mijn donkere huid was ik anders. Het duurde lang om uit te vinden dat ik er wel mocht zijn. Toen ik me dat realiseerde stopte ik meteen met willen lijken op anderen.
Ik heb zelf ook een rolmodel gehad. Als kind in Sierra Leone vond ik een magazine met op de cover de ballerina Magali Messac. Ik wilde haar zijn. Zij inspireerde me om de danseres te worden die ik nu ben. Mijn familie vormt nu mijn inspiratie. Vanaf het moment dat ze wisten dat ik artiest wilde worden geloofden ze in mij. Ze gaven mij zelfvertrouwen. Ze zijn er altijd voor mij, ze houden me gaande.
Ik ben op mijn vierde geadopteerd door een Amerikaanse familie. Mijn moeder is een sterke vrouw die altijd in zichzelf heeft geloofd. Terwijl de Amerikaanse maatschappij vrouwen doet geloven hoe ze moeten denken en hoe ze er uit moeten zien. Gevolg: als tiener ben je constant bezig met wat je moet zijn. Als een van de negen geadopteerde kinderen was ik gelukkig omringd daar verschillende mensen. Ik realiseerde me hierdoor dat ik anders kan zijn dan de maatschappij verwacht. Ik omarm mijn huidziekte vitiligo, het is iets wat mij als vrouw uniek maakt.
Dansen is een typisch vrouwenberoep. Onze maatschappij geeft nog steeds aan dat het ‘uncool’ is om als man te dansen. Veel jongens leveren een gevecht omdat het beroep niet voor hun zou zijn weggelegd.
Je moet als danser tevreden zijn met je lichaam, immers elke details is zichtbaar in een strak balletpak. Ik ben als ballerina ik altijd omringd door spiegels. Ik zie mijn lichaam constant. Ook andere mensen zien hoe belangrijk schoonheid in ballet is. Ik ben me daar erg van bewust. Het meest belangrijke is denken dat je mooi bent in de spiegel en je best doen als artiest. Je hoeft niet de knapste persoon op aarde te zijn. Het gaat om de schoonheid die je uitstraalt en het verhaal dat je als danser verteld. Dat is schoonheid in dans.
Als vrouw heb je de kracht om je stem te laten horen. Al realiseren veel vrouwen niet hoe krachtig ze zijn omdat de maatschappij ze altijd heeft doen geloven dat ze geen stem hebben. Ik denk dat vrouwen de meeste invloed hebben, ze moeten de kracht in hun voordeel gebruiken om de wereld te veranderen in een betere plek.