‘SAMENWERKEN IS EEN FIJNE MANIER VAN DELEN’
Carolien Evers is knitwear designer, ze maakt zowel handgebreide autonome breiwerken als draagbare breisels. Een paar keer per jaar werkt ze met asielzoekers op verschillende asielzoekerscentra. Voor de exposite ’Buiten de Lijntjes’ werkte ze met bewoners van asielcentra in de regio Arnhem aan de expositie Omkleden. De resultaten zijn de hele maand juni te zien in Rozet. Het project is onderdeel van Fashion + Design Festival 2023 Arnhem.
Meteen een vraag over het thema ‘Buiten de Lijntjes’, slaat dit vooral op het werken met asielzoekers of op het project? Het project wat al gepland, maar viel precies binnen het thema ‘Buiten de Lijntjes’. Vandaar dat ik het heb ingediend bij de open call. Ik werk een aantal keren per jaar op verschillende asielzoekerscentra. We gaan dan meestal met draad of stof aan de slag of maken gezamenlijk. Of iets individueels wat iemand kan houden.
Kun je iets vertellen over dit project? De basis van het project is kleding die dagelijks dragen - van broek, jogger, hoodie tot shirt – en deze te vergroten, verkleinen, of gaan maken van een totaal ander materiaal. Zo wordt de beeldtaal anders.
Je hebt samen gewerkt met jongeren van verschillende afkomst, hoe is dat terug te zien op de expositie? Het is door keuze van materiaal en kleur een minicollectie geworden die met elkaar is versmolten, voor de meeste was dit een eerste kennismaking met draad , stof en materiaal. Ik heb ze laten kennis maken met diverse technieken waar ze zelf weer een keuze mee maakte wat ze het best lag
Merkte je dat handwerk ook een belangrijke rol speelt in de verschillende culturen van de deelnemers? Voor sommige deelnemers, tieners en jongeren - was het de eerste keer dat ze met garen en stof werkten. Daardoor stonden ze open voor wat we gingen doen. We gebruikten grote punninkklossen om breisels mee te maken, dat was een goede manier om te laten zien hoe iets snel kan groeien, met snel resultaat. Voor de meeste deelnemers was het een nieuwe ervaring.
Hoe belangrijk was het ‘maak’ proces? Dat was het belangrijkste onderdeel. De jongeren konden ontspannen. We deelden en maakten met elkaar iets nieuws of anders. Ondertussen dronken we thee, kletsen met elkaar en lachten. We daagden elkaar uit er werd met plezier gewerkt.
Was dit belangrijker dan het resultaat? In sommige gevallen zeker. Soms namen deelnemers het werk mee naar hun kamer, kwamen ze niet meer terug omdat ze bijvoorbeeld alweer waren overgeplaatst naar een ander asielcentrum. Maar het was zo mooi dat iedereen samen ging construeren, door onderdelen letterlijk ‘om te kleden” en vast te naaien
Is er een bepaalde boodschap die je de bezoekers aan de expositie wil meegeven? Dat samenwerken een fijne manier van delen is, het staat voor gelijkwaardigheid.
Hoe kijk je terug op dit project? Het was een korte, intense periode. Met een kleine vaste kern hebben we veel gedaan, we stonden op voor korte interacties met nieuwe deelnemers. Zelf heb ik geleerd: het loopt nooit volgens de bekende paden. Dat schept ruimte om met elkaar te creëren.
Je breit – onder de merknaam Bedtime for Bonzo - al sinds de jaren tachtig. Wat is er zo fascinerend aan deze handwerktechniek dat het je nog steeds boeit? Het is magisch wat je telkens weer met als basis van één draad kan doen. Dit lukt het best met handbreien. Doormiddel van manipuleren, veranderen. De meest bijzondere dingen ontstaan door niet volgens een strikte manier van werken.
Over je eigen werk? Wat is het meest spraakmakende breiwerk dat je ooit hebt gemaakt? Voor mijn project ‘Beeldwit’ breide ik een omhulsel voor een Renault 4. Die auto reed al niet meer. Voor kunstenaar Maria Roosen heb ik Bloedverwanten gemaakt, een groep enorme, rode zonnebloemen en grote bloemkolen, in rood geverfde met de hand gesponnen wol.
Op 7 juni geef je een workshop in Rozet, hierbij staat dagelijkse kleding centraal. Kun je vertellen wat deelnemers hiermee mogen doen?En hoe kunnen deelnemers zich hiervoor opgeven? Het idee is verschillende patroondelen van alledaagse kleding, bewerken met andere materialen en technieken – weven, verven, knopen - waardoor iets nieuws ontstaat. Via de FdFa-site kunnen mensen zich opgeven.