SOPHIA LOREN / IERI, OGGI, DOMANI /MIJN LEVEN

Het is lunchtijd wanneer ik de laatste bladzijde van mijn boek omsla. Eergisteren begon ik met het herlezen van de autobiografie van Sophia Loren, getiteld ‘Mijn leven: Ieri, oggi, domani’, die dezelfde titel draagt als de gelijknamige film uit 1963 waarin Loren de hoofdrol speelt met tegenspeler Marcello Mastroianni. De film won een Academy Award voor beste buitenlandse film.

GOLDEN AGE Dit is de derde keer dat ik het boek lees, en het vertelt het verhaal van een filmster uit de 'Golden Age of Hollywood,' door haarzelf geschreven. Jaren geleden op mijn twaalfde ontdekte ik Sophia Loren. Aan de muur van een Zwitsers restaurant hing een portret waarvan de ogen recht in mijn kinderziel leken te kijken. Eenmaal thuis vroeg ik bij de cinematheek naar haar.

Zo gebeurde het dat ik haar voor het eerst op het scherm zag in de film House Boat (1958). Hoewel ik destijds niet de hele film begreep, raakte het verhaal van een kind dat verdwaalt op een kermis en Cinzia (Sophia Loren) ontmoet in het maanlicht me diep. Als een redder voor een verloren ziel.

HOLLYWOOD Het boek neemt de lezer mee door Lorens herinneringen aan haar filmcarrière. Haar turbulente jeugd met een getergde moeder, geen vader in beeld en de tweede oorlog rondom Napels maakte haar kindertijd verre van ideaal. De jonge Sophia moest door de bombardementen regelmatig schuilen en de nacht doorbrengen in een spoortunnel richting de stad. Een schril contrast met decennia later, wanneer ze de trappen in Hollywood afdaalt om een Academy Honorary Award in ontvangst te nemen.

Het meisje uit Napels groeide op en vond eerst succes in Cinecittà. Was nooit te groot om kleine rollen te spelen. Totdat filmregisseur Vittorio De Sica haar een hoofdrol gaf in de komedie L'oro di Napoli (1954). Deze rol betekende haar doorbraak in de internationale filmwereld, waarbij ze onder andere de tegenspeelster werd van Cary Grant en Frank Sinatra.

VIVA ITALIA! Loren wordt gezien als een soort moederfiguur voor heel Italië. Geregeld wordt zij nog gespot aan de arm van grootheden zoals Giorgio Armani en Valentino Garavani. Gooit zij nog wel eens een fles tegen het nieuwe cruiseschip van de Italiaanse Rederij MSC. Waarbij Loren moeiteloos alle aandacht opeist, zelfs met het imposante schip op de achtergrond. Destijds trad ze ook op in een tv-advertentie voor het parfum van Dolce & Gabbana. Samen met een groep mannen knappen zij een vervallen huis op. Waarop de gasten arriveren en Loren van hoge beige met rode rozen omringende trap naar beneden komt flaneren. Het gezegde luidt: "Wanneer Loren La Scala binnenkomt, wordt iedereen stil, ongeacht hun achtergrond of rijkdom.”

EEN LEVENDE STER Wat dit boek boeiend maakt, zijn niet zozeer de opsommingen van Lorens films en triomfen, maar de intiemere inkijkjes in haar leven. Het zijn de beschrijvingen van haar dagelijkse beslommeringen, de twijfels en kwetsbaarheden die met de jaren en de voortgang van haar carrière opduiken. Ze deelt haar gevoelens over liefde en haar huwelijk met Carlo Ponti, die een cruciale rol speelde in zowel haar professionele als persoonlijke ontwikkeling.

In het verhaal worden we soms meegenomen naar het heden. Bijvoorbeeld wanneer we haar aantreffen, twijfelend over de kerstversiering op de eettafel. Deze tijdssprongen geven het verhaal een vernieuwende draai. Lorens onvoorwaardelijke liefde voor haar kleinkinderen en familie schijnt door, evenals haar passie voor koken, ongeacht waar ter wereld ze zich bevindt. Ze schrijft: ‘Everything you see I owe to spaghetti’.

Deze details laten zien hoe een vrouw uit Napels grote successen behaalde in de filmwereld. Ze vertegenwoordigt een leven vol contrasten. Sophia Loren is de laatste levende ster op de AFI-lijst van de vijftig grootste Amerikaanse filmsterren. Lees haar verhaal nu, want op een dag zal haar ster misschien niet meer op aarde schitteren, maar de helderste aan de hemel zijn en dat leest toch anders.