PIERRE HARDY: IK HOU VAN SENSUELE FOTO’S EN HET EROTISCHE RANDJE
In al zijn facetten een kleur-experiment. Dat is Les Formes de la Couleur, de nieuwe collectie van Hermès Haute Bijouterie. ‘Deze collectie legt de vorm van kleur vast’, zegt creatief directeur Pierre Hardy. ‘Ik wilde dit fundamentele fenomeen – kleur bij Hermès – een sterke, autonome en onafhankelijke identiteit geven.’
Fotografie - Guido Mocafico & Harley Weir
Door de juli-hitte vallen in de Parijse Jardin des Tuileries de mussen uit de bomen. Terwijl half Parijs verkoeling zoekt in het park, vergapen genodigden zich in het nabijgelegen in Muséé des Arts Décoratifs aan fonkelende juwelen. Hermès Haute Bijouterie is tien jaar geleden gelanceerd als een nieuw Hermès métier, de aanduiding voor de zestien takken van vakmanschap waarin het huis excelleert: van lederwaren en mode tot en met parfums en dus tegenwoordig ook juwelen.
In het museum ontmoet ik de creatieve en spontane Pierre Hardy. Uit het cv van de geboren Parijzenaar blijkt dat veelzijdigheid zijn opvallendste eigenschap is. Na de kunstacademie geeft hij les en ontwerpt hij kleine collecties schoenen en accessoires.
In 1990 begint Hardy als creatief directeur Hermès footwear en daarna gaat hij lederwaren ontwerpen onder Martin Margiela als creative director en vervolgens onder diens opvolger Jean Paul Gaultier. Tussendoor ontwerpt hij schoenen voor Balenciaga (onder Nicolas Ghesquière). In 1999 start hij ook nog zijn eigen schoenenlabel Pierre Hardy.
Hardy’s al rijke carrière verbreedt zich als Hermès hem tien jaar geleden de unieke functie van juwelenontwerper in de schoot werpt in 2001. ‘Ik wist toen níets maar dan ook werkelijk níets van juwelen. Maar als Jean-Louis Dumas mij benadert, dan is daar over nagedacht en wordt verondersteld dat ik het kan.’ Hardy vond de aanzoek opwindend. ‘Vergelijk het met verliefd worden. Het is toch leuker om verleid te worden dan zelf moeite te moeten doen? Ergens weet je niet wat je overkomt, maar je gaat er voor!’, lacht hij breeduit. Met zijn nieuwe collectie Les Formes de la Couleur breekt Hardy de wetten van de juwelenwereld.
LEES DOOR ONDER DE FOTO
Wat een magische collectie! Het onmogelijke mogelijk maken, is dat waar het om draait bij het ontwerpen van juwelen? In zekere zin heb je gelijk. Het kost erg veel tijd om kwalitatief hoogstaande, exclusieve ontwerpen te ontwikkelen Het vereist een lange voorbereiding en veel specifieke kennis. Mijn werk is een eindeloos leerproces.
Les Formes de la Couleur staat in het teken van kleur, een totaal ander uitgangspunt dan de vorige collectie Les Jeux de l’ombre. Ja, het is inderdaad een andere emotie. Les Jeux de l’ombre was een binaire collectie: zwart/wit. Ja/nee. Maar het ging níet letterlijk over het vormgeven van schaduwen in zwart, of van licht in wit. De kleurenrange was veel beperkter dan bij Les Formes de la Couleur, met zijn oneindige scala aan tinten, want elke kleur op zich bestaat in verschillende tinten en intensiteiten. Van donker tot helder.
Wat is de relatie tussen kleur en Hermès? Kleur is zeer aanwezig bij Hermès. Er is zelfs een kleurenbibliotheek voor zijde met maar liefst 75.000 referenties. Paradoxaal genoeg is dit de eerste keer dat zo’n grote verscheidenheid aan stenen is gebruikt: smaragden, robijnen, saffieren en diamanten, in groen, rood, blauw en wit. Kleur is een natuurlijke rijkdom waar we eindeloos uit kunnen putten, en ik wilde het hele spectrum ervan verkennen!
Hoogwaardige edelstenen en het zettingswerk maakten het mogelijk om subtiele kleurverlopen te realiseren. Dat zie je in de Arc en Couleurs armbanden, oorbellen, broche en in het collier met kleuren die steeds met een regenboogeffect in elkaar overlopen.
Kan ik stellen dat de wereld van juwelen qua design best traditioneel is? Wat overigens niet betekent dat die stukken minder mooi zijn! Ja, een beetje wel.
LEES DOOR ONDER DE FOTO
Hoe verhoudt Hermès zich hier toe? Door niet te doen alsof we een klassiek juwelenhuis zijn. Toen we tien jaar terug begonnen met Haute Bijouterie vond ik dat het maison een uitgesproken, eigen imago en creatieve strategie moest hebben.
Zoals ook met het lanceren van Hermès Beauty? Absoluut! Ook dat is een duidelijk eigen concept.
De meeste van de 58 juwelen zijn transformeerbaar en bewegen. Veel van mijn ontwerpen volgen het lichaam en zijn ook nog verstelbaar. Dat zorgt voor verrassingen. Je ziet in eerste instantie de vorm, die oogt ‘stijf’, maar als je het juweel aanraakt en draagt, gebeurt er iets. Het wordt een geheel met de drager en dat voelt bijzonder. Zoals het Arc en Couleurs collier, dat oogt als een golf om de nek. Zo onstoffelijk mogelijk en ‘zachter’ dan het juweel lijkt, luchtiger. Aan de andere kant ontwerp ik ook materiële, zware stukken.
Sommige juwelenhuizen beschikken over een typerende cut. Bestaat er een speciale Hermès cut? Nee… ik vind dat erg gadget. Beter is het respecteren van een zekere traditie; werken vanuit het beste van de steen, zonder verspilling. Snap je? Het manipuleren van een steen met als doel een specifieke vorm, vind ik tricky en heeft zeker niet mijn voorkeur. Stel je voor, een H-vormige diamant! Nee hoor! Er zijn zoveel manieren om iets moois te maken. En alleen al het kijken naar een plain stone in full colour is zó betoverend. Die wil ik in principe niet eens ‘aanraken’.
Juwelen zijn een droom voor velen, maar voor lang niet iedereen weggelegd. Ook niet voor mij hoor. Ik ben sowieso geen verzamelaar. Ik ben een bad collector. Om een goed verzamelaar te zijn moet je obsessief zijn, je écht richten op één ding. Dat is precies het tegenover gestelde van mij. Vroeger vond ik auto’s leuk, meerdere huizen zou ik wel willen. (Lacht hard.) Maar het probleem is dat je niet in meerdere huizen tegelijkertijd kan wonen.
Nog even een compliment: de fotografie van de juwelen is prachtig. Mee eens. Ik hou van sensuele foto’s en het erotische randje. Je kan het hebben over de techniek van juwelen, het concept en design, maar uiteindelijk brengt de drager de juwelen op de huid tot leven.
