INTERVIEW MET DENZEL VEERKAMP OVER DUURZAAM PRODUCEREN

Fotograaf André Morgan en stylist/art director Carli Bureynejad legden voor onderstaande shoot de focus op local design, craftmanship, reconstructie en circulair produceren.

De serie, met model Glyne, is geschoten in Amsterdam, in een atelier waar duurzaam wordt geproduceerd. De looks in de shoot zijn van Ninamounah, Reconstruct Collective, Martan, Twenty Fifty, Denzel Veerkamp, Inez Carmen van Kessel, VITAtijme en Ensō Vintage. Al deze designers zijn op eigen wijze bezig met onder andere upcyclen en reconstructie om zo hun bijdrage leveren aan het stimuleren van circulaire fashion.

Een interview met Denzel Veerkamp: “Upcyclen is de enige manier hoe ik mode wil doen, anders niet.”

Denzel: waarom produceer je duurzaam en welke techniek(en) pas je toe?

“Het is voor mij ontzettend belangrijk om mijn ontwerpen op een bewuste manier te benaderen. Ik verbaas me telkens weer hoeveel mooie, maar toch afgedankte kleding er in omloop is. Het upcyclen van textiel en herdefiniëren van kledingstukken werkt daardoor erg fijn voor mij. Ik hoop dat meer takken in de industrie snel op grotere schaal kunnen omschakelen naar een meer lokale, circulaire en transparante vorm van mode.”

Sluit je werkwijze ook aan bij de achterliggende thematiek van je werk?

“Mijn moeder bij wie ik ben opgegroeid is Nederlands en mijn vader is Surinaams. Door mijn dubbele culturele achtergrond heb ik mij het grootste deel van mijn leven gevoeld alsof ik tussen twee contrasterende werelden in zweef. Collage-technieken en het mixen van contrasterende elementen zijn hierdoor steunpilaren in mijn handschrift geworden.

In mijn laatste werken heb ik de Conferentie van Berlijn van 1884 als conceptueel uitgangspunt gebruikt. Tijdens deze conferentie hebben de Europese imperialistische regimes het continent Afrika onderverdeeld door middel van een liniaal. Eigenlijk als alternatief voor de wereldwijde afschaffing van de trans-atlantische slavernij, om zo de exploitatie van zwarte mensen verhult voort te kunnen blijven zetten.

Het kwam voor mij dan ook als shock om hier op mijn 25e pas achter te komen tijdens mijn eigen research, ook omdat geschiedenis altijd mijn favoriete vak is geweest.

Om deze reden heb ik ervoor gekozen kleding te verknippen door mijn liniaal net zo willekeurig te gebruiken. Hierbij maak ik niet alleen een statement rondom de urgentie van verdere dekolonialisatie van Nederland, maar kan ik mijn werk op een eigen wijze blijven benaderen.”

Toen je begon met je studie aan de Willem de Kooning Academie, wist je toen meteen dat je duurzaam wilde werken? Of is dat al doende ontstaan?

“In het eerste jaar op de academie was ik nog zoekende naar de essentie van mijn werk. Naarmate de opleiding vorderde ging ik mij steeds meer bezig houden met het hergebruiken van onconventionele materialen en mouleren met bestaande kleding. Al vrij snel was ik betoverd door de kracht van hergebruik. Alleen vond ik het moeilijk om mezelf er een toekomst na de academie mee voor te stellen. Pas na mijn stageperiode bij Duran Lantink wist ik het zeker; upcyclen is de enige manier hoe ik mode wil doen, anders niet”.

Lukt het om lokaal te producten? En is het oké voor jou om lokaal bekend te zijn of heb je andere ambities?

“Het lukt vooralsnog zeker om al mijn ontwerpen lokaal te produceren. Dat doe ik in de vorm van one-of-a kind of made to order items, dit valt te goed te navigeren. Het is mijn droom om een impactvolle bijdrage te kunnen leveren aan het modelandschap, die positief is voor zowel mensen als de planeet.

Over lokaal bekend zijn: onder mijn eigen naam zou dat natuurlijk mooi zijn, maar als ik ergens anders kansen zie om dichter bij dat doel te komen, zal ik die zeker aangrijpen.”

Traditioneel draait mode om het presenteren van minimaal 2 collecties per jaar, in bepaalde steden op bepaalde momenten. Hoe belangrijk is dit voor jou? Zou je ook kunnen werken als Duran Lantink met soms een show maar ook exposities en samenwerking?

“De verscheidenheid van het werk dat Duran uitbrengt en de manier waarop, is voor mij erg inspirerend geweest. Het is prachtig om als ontwerper een mix te kunnen vinden van aan de ene kant eigen collecties en toffe samenwerkingen, maar ook exposities of ander creatief werk.

Daarnaast denk ik dat het niet van deze tijd meer is om krampachtig vast te houden aan seizoenen en de druk van telkens maar weer een nieuwe collectie, wanneer die er helemaal niet hoeft te komen.”

Je was een van de Lichting 2022 finalisten, wat heeft de deelname aan deze modewedstrijd gebracht?

“Het was een mooie ervaring om mee te doen met Lichting, zeker omdat ik mijn collectie nog niet in een runway setting had geshowd. Het hebben van extra elementen als muziek, licht en de keuze om performers de runway op te sturen in plaats van klassieke modellen, heeft mij nieuwe inzichten gebracht in hoe ik mijn verhalen, vertaald in mode, kan communiceren. Daarnaast heb ik door mijn deelname weer veel toffe mensen leren kennen, super belangrijk natuurlijk want uiteindelijk doen we dit allemaal samen.”

 Fotografie: André Morgan @marcdrecobs

Art direction & styling: Carli Bureynejad @carli.work

MUAH: Dani Fuerza @danifuerza

Model: Glyne @knownmodelmanagement.com/glyne#2

Silver bodysuit shirt Ninamounah, Rok Denzel Veerkamp, Trenchcoat VITAtijme

Top: Reconstruct collective

Top Reconstruct collective, Broek Twenty Fifty

Shirt Ensō vintage, rok Reconstruct collective, Das van Vinted, Boots Denzel Veerkamp, bril Tom Ford

Turtleneck Miista, Trousers + kleding op rek VITAtijme, Heels Inez Carmen van Kessel, Tights stylist

Blouse, das en rok van Ninamounah. Blazer Twenty Fifty

Jurk Martan, Turtleneck Ensō vintage, Tights Inez Carmen van Kessel, Boots Ninamounah

Catsuit Inez Carmen van Kessel, Denim short belt + leg warmers stylist, Heels: Vinted

Vorige
Vorige

CHANEL S/S 2023 HAUTE COUTURE

Volgende
Volgende

IRIS VAN HERPEN & DE SYMBOLIEK VAN WATER